استان پهناور کرمان که اینک بزرگترین استان ایران است و به قول مرحوم همایون «یگانه خطه خوش آب و هواست» در ناحیه ای کویری و کم آب قرار دارد.اما در کوهپایه ها و درّه های سرسبز و خرم بعضی روستاهایش آب و هوای بهشتی تماشاگران را به سوی خود می خواند و تنوع آب و هوایی آن در جهان کم نظیر است بطوری که تقریباً تمام آب و هواها از گرمسیری تا سردسیری تا بیابانی و مدیترانه ای را می توان در پهنه ی گسترده ی این دیار دید. تمدن دیرینه، مردمان هنرمند و پر استعداد، میراث فرهنگی و ابنیه ی تاریخی و باستانی، اقوام و ملیت های مختلف تمایز ویژه ای برای این سرزمین به وجود آورده است.  کرمان اگر چه از روزگاران کهن تا کنون از جنگها و بلایای طبیعی آسیب دیده اما به همت مردمان سختکوش، مهربان،صبور و قانع در مبارزه با حکام مستبد و حوادث و بلایای طبیعی و اقلیم ناموافق ، در این نبرد همواره پیروز بوده و از این رهگذر چهره های درخشان بی فروغی در عرصه های علم، ادب، فرهنگ، هنر، دین، مذهب، اقتصاد و سیاست  کرمان در طول تاریخ، آسمان علم و فضل این دیار را منوّر کرده اند.